TWEEDE JEUGD

Het pand waarin ik bivakkeer is honderdplus jaar oud.
Ze kraakt in haar gerimpeld vel, ze riekt onder haar rokken;
de worm heeft haar skelet verwoest, haar ziel is haast vertrokken
en ook haar gaard gelijkt een schier ontembaar duister woud.

De meubels kijken zwijgend weg, doen knarsend onverschrokken
en resoluut een stap opzij uit louter lijfsbehoud;
de draperieën, ooit voornaam, in groen velours en goud
betreuren reeds hun droevig lot en huilen stoffen vlokken.

Ineens staat die container daar, er klinken hamerslagen:
het huiswerk duurt al dagenlang, het boren, zagen, meten,
het houten ingewand wordt schoon geschraapt en afgebeten;
gordijnstof en papier geven de kamers nieuwe lagen.

Zo wordt de stal van Augias door hard labeur en zweten
als werk van Herakles een nieuwe era ingedragen.

 

HUISWERK

Ik was een hele goede leerling,
die altijd braaf zijn huiswerk deed.
Ik leverde mijn Engelse zinnen
netjes in bij meneer de Greef.

Hij zei dan met een luide stem,
terwijl hij vertwijfeld naar mij keek:
"Ik ben de scheikundedocent..."
Tsja - dat is niet mijn probleem.

Ik was een hele goede student,
die altijd braaf zijn huiswerk maakte.
Zo oefende ik mijn Franse accent
tijdens het wiskunde examen.

Er was volgens de wiskundedocent
één leerling met dyscalculie.
Maar ik zou zo één, twee, zes,
niet kunnen bedenken wie.

Braaf maakte ik mijn huiswerk,
dag in, dag uit, en soms ook 's nachts.
Ik bleek zelfs een natuurtalent,
Nederlands was mijn goedste vak.

Ik kruip in de pen en ik schrijf,
ik kom dan tot de mooiste zinnen.
Dan verspreid ik deze wereldwijd
...bij de Dichtclub vergaderingen.

 

REGIO

Handen ondersteunen het hoofd
Concentratieboog hoog gespannen
Verplichting vergroot weerstand
Met discipline stiekeme weerzin geblust

Woord voor woord
Zinnen op papier spinnen
Controleren, strepen, krassen
Nogmaals en nog een keer

Herhalen, malen en dazen
Overmatig doorstomen
Wederom gespeld, letter voor letter

Herhalen, malen, prevelen en een vloek
Gedreven elke letter een plek geven
Voor vergroting van woordenschat

De volgende dag, gedurende het lesuur
Boren hartkloppingen zich een weg door de nek
Onvermijdelijke overhoring, rood beschaamde wangen
Weer blijkt het hoofd één groot lek

 

SCHOLIER

Blakend van lust de slaap uit zijn ogen gewreven
slaat hij geërgerd de dekens opzij om huiswerk
te maken dat weken tevoren is opgegeven.

't Is niet voor het eerst dat het werk nog moet 'beuren
de vroege ochtend na 't feestgeweld. En nu ook weer,
'wijl buiten de stralende zon de daken doet kleuren,
buigt hij zich verbolgen over zijn boeken neer

en zoekt antwoord op vele vervelende vragen;
zuchtend door loomheid toch ijv'rig aan het schrijven
kan hij 't van 't systeem maar moeilijk verdragen
dat zessen geëist zijn, niet vieren en vijven.

Hunk'rend naar 't weekend, naar uitgaan en fuiven,
mijmert hij weg in een slaap vol zoete dromen,
zodat van het leren weer niets is gekomen.

 

HUISWERK

Ik schreef als kind een zin op bord
zoals me streng werd opgedragen
en stond me zwetend af te vragen:
werd worden word of werd word wordt?

De taal zit vol met hinderlagen,
de zin was fout, het antwoord kort:
omdat het jou aan inzet schort
zul je alleen bij toeval slagen

Nu is er weer een dichtersbende
die stipt op tijd om huiswerk vraagt
en poëzie tot plicht verlaagt,
komt er geen eind aan die ellende?