Geoogste gedichten van de bijeenkomst op 22-02-2025.
Het thema was 'Schoenmaat'.

 

Ben Hoogland

EEN PLANKJE MET EEN SCHUIF

Doe dit aleer je schoenen kopen gaat:
Bepaal je eigen schoenmaat van tevoren
Het personeel hoef jij dan niet te storen
Je weet van elke voet de lengtemaat

Een rolmaat of een duimstok werkt niet mee
Een plankje met een schuif, dat meet veel beter
Jouw voet plus anderhalve centimeter
En dat dan weer keer drie gedeeld door twee

Wat valt er meer te meten aan jouw leest:
De hoogte van de wreef, de boog, de assen,
De breedte van de zool, een heel gedoe

En ben je het gemeet nu meer dan moe
Dan kun je maar het best wat schoenen passen
Die geur van leer... dat is het grootste feest

 

Frank Abspoel

RECHERCHE

Al jaren zoek ik naar de dader
van een nooit begane misdaad,
of naar iemand die haar kent en 
diens identiteit aan mij verraadt.

Het signalement is vaag,
ik weet het. Zo blijven alle opties open,
de pakkans een veelvoud,
haar straf zal ze allicht ontlopen. 

De tekenaar schetste haar portret 
met roze lippen en transparante ogen, 
het zachtste mugshot ooit vervaardigd 
en digitaal vervlogen. 

Het buurtonderzoek was genadig, 
uitsluitend in haar voordeel, 
niemand die iets slechts over haar 
kon zeggen of belasten met een oordeel. 

Het sporenonderzoek, geheel volgens 
de regels, leidde tot eindeloos veel geruchten, 
de speurhonden roken haar zoete geur 
en zuchtten. 

Slechts in mijn tuin vond men een teken, 
een voetstap lichter dan de regen 
nog net waarneembaar, een afdruk 
hooggehakt, schoenmaat 36, merk verzwegen. 

Nooit zal ik mijn recherche laten rusten, 
zij is de grond van mijn bestaan, 
ooit zal ik haar vinden, arresteren 
en het misdrijf zelf begaan. 

Gerardo Insua Teijeiro

NAMIDDAG IN JANUARI

Ik vertraag mijn inhaalslag wat.
Het geraas van beider harten
door onze blikken opgestookt,
een ondoorbroken stroom van warmte -
uitgangloos,
     doch niet uitzichtloos.

Zij zingen gelijkertijd 
hun levenslied der lijfelijkheid,
dwars doorheen de stilte van
     een sneeuwvlokje glijdend
          over jouw wang.

En wanneer dit anker,
dat wij samen maakten,
zich heeft vastgeklampt
aan een pietluttig stukje aarde -
(amper groot genoeg voor een massagraf)

dan

plooit de horizon
     haar strook tot stippellijn -
waarlangs wij onszelf los
     van de zonsopkomst
          zullen snijden.
Dat slechtgehumeurde balletje
     van vuur en gas!
          Wij!
Enkel jij en ik,
de rest van het heelal slechts figurant
     in ons krachtige midden.

Laten wij -
     elkaar aankijken.
Aanstaren,
     aangapen,
          aanraken.
Nergens ben ik liever 
     dan hier
          op dit miezerig
stukje aarde,
waar onzer beide schoenmaten
     zo precies 
op afgemeten staan.

 

Ike Stubbe

KARMA

Aantrekkelijke tegenpolen
M’n schoeiselgezel en ik
Lichtende spiegelbeelden 
M’n stappermakker
Elkaars engel en duivel
Muilkornuit
Positieve pessimisten
Trapperpartner
Ons eerste en laatste
Kistkameraad

Yin yang
Loaferlover
Onafscheidelijk 
Gympievrind

Samen een paar
M’n schoenmaat en ik
Moet wel Dharma zijn

Lidy Holstein

LENTE

Lente
aan het strand
kindervoetjes in het zand
smelten mijn hart
ze dansen mijn voeten
groter dan maten

 

ALMACHTIG

Er landt een vliegje
op mijn brood
Ik wil hem dood
maar ik wacht
nog even
geniet van het gevoel
dat ik 't verschil ben
tussen dood
en leven
Ik ben zijn lot
en voel me god
en sla hem dan kapot

Ik wil niet
aanbeden worden.

Wouter van Schie

MAATJE

Op een mooie dag, tweeënveertig jaar geleden,
reed ik in mijn Kever naar de soos, 's avonds laat;
zij stond daar aan de bar, we raakten aan de praat,
waarna we mateloos verliefd haar bed in gleden.

Naarmate de tijd verstreek, bleven we tevreden,
bij elkaar, en driemaal baarde zij met mijn zaad;
ze is mijn liefde voor het leven inderdaad,
en we nemen elkaar steeds de maat tot op heden.

Maar, ook wij zijn uitermate gelukkig samen,
met veel Lessons in love van Level 42.

Ik ben gewend uiteenlopend schoeisel te dragen,
maar soms heb ik niet geweten wat 'k mezelf aandoe.

In de loop der jaren versleet ik vele paren,
maar nooit werd ik mijn maatje tweeënveertig moe!

Ton Peters

Men zegt dat het in Nederland niet goed gaat
En ik weet dus precies waar het aan ligt:
Aan mensen met een veel te grote schoenmaat

Het maakt niet uit waar al dat volk naar toe gaat
En wandelt, loopt of rent: ’t is geen gezicht
Die mensen met een veel te grote schoenmaat

Je snapt niet dat de overheid het toestaat
De straten in de steden slibben dicht
Door mensen met een veel te grote schoenmaat

Wist u dat het om een complete koe gaat
Per voet en hoeveel naaiwerk wordt verricht
Voor mensen met een veel te grote schoenmaat

Hoewel ook kleiner voetenvolk soms toeslaat
Voor lui met een historisch vers geheugen
Schijnt veertig vijfenveertig niet te deugen

Piety Veenema

SCHOENMAAT?

Ik kwam op internet een uitspraak tegen
Waar ik die spotte, weet ik helaas niet meer
Het ging over waar ik mijn schoen parkeer
Opnieuw op zoek, ‘k werd met mezelf verlegen

Als dit gezegde tóch bestaat,
verraad ik mijn schoenmaat…


SCHOENMAAT!

Soms heb ik 39
Soms ook een maatje meer
Soms wel eens 41
en een enkele keer
wijk ik uit naar 42

Open of dicht
dat maakt verschil

Het is maar net
wat ik wil


’t Hangt er vanaf wat ik ga doen
en ook in welk seizoen
Maar meestal kan ik het
wel met 40 doen…