HET SLECHTSTE GEDICHT

De agenda loopt weer op zijn eind,
er valt niets meer te bespreken.
Het is dan nu de hoogste tijd,
voor de versjes van de leden.

De eerste dichter brengt iets tofs,
hij krijgt hiervoor een compliment.
Waarop hij zegt - het voelt alsof
ik KC & The Sunshine Ben.

De volgende brengt ook iets prachtigs.
Het blijft toch wonderbaarlijk hoe hij 
Van Schie onmogelijke opdrachten
keer op keer wat moois breit.

De derde dichter heft zijn stem,
en begint zijn vers voor te dragen.
Zo mooi dat de hele bende
met Tonheid is geslagen.

Aan het hoofd van de tafel zit een
dame, zij is nu aan de beurt.
Zij dicht over haar Stubbelingen,
ook haar vers wordt goedgekeurd.

De tweede dame laat van zich horen.
Haar gedicht loopt soepel als een
hoop goed geoliede motoren,
het is net de Piety van Assen.

Als laatste moet Gerardo nog,
een naam waarbij geen woordgrap lukt.
Zo een naam, wat een gedrocht,
ook zijn gedicht blijkt erg kut.

Het slechtste gedicht van de dag,
ach ja, iemand moet het doen.
Misschien oogst ik wel ontzag
als slechtegedichtenkampioen!

TER ZAKE KOMEN

Goed, dus
Verder met punt zes

Hmmm

Wat, wie?

Huhummm
Ja?
Nee.
Hmm
Hoezo.
Ach, hè?

Hmmmm

Mmmm?
Hhmmhhhmmmmm
Maar…
Hhhghghgh
We hadden toch
Hohhohghgh

A aaahhhh
Mmmarmm
Hhffhfhff
Mm
Hummm

Dus.

Hmmm
Hummmnneh
Ooohkeej

Dan door naar
Punt zeven

VERGADERDIER

Samen vergaderen is haar lust en haar leven;
ze bespreken háár hobby's, háár huis, háár gezin.
Telkens opnieuw brengt zij haar persoonlijkheid in:
alle aandacht voor háár, al is het maar voor even.

Steeds meer centraal komen staan is haar grote streven,
voor haar zijn andere mensen altijd te min.
De aarde draait om háár, het gaat om háár gewin.
Zij hoort en ziet niemand, en zal zich niet blootgeven.

Eerst nog trots op wat ze vandaag weer heeft bereikt,
loopt ze na de werkdag sloom terug naar haar woning,
alleen, beseffend wie zij in wezen is:

een dolende tweevoeter die mensenschuw blijkt.
Thuis is er niemand en niets, dus nooit een beloning.
Zonder echt contact heb je geen betekenis.

OLLEKEBOLLEKE

Zou het nou nótulen
Of toch notúlen zijn
Vraagt men zich af
Bij  agendapunt vier

Verder ter tafel het
Huiswerkmeerjarenplan:
Dichtersbijeenkomst
In ‘t Westerkwartier

SAMEN STAAN WIJ STERK
(een beetje cabaret voor het komende verenigingsseizoen)

Mag ik een paar minuten … Mag ik slechts twee minuten
Het najaarsseizoen is nu een feit
We gaan van zomertijd weer naar de wintertijd
en hopelijk met veel GEZELLIGHEID

We moesten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan
Om hier vooral vandaag op tijd te kunnen staan
En zo zijn we jaar na jaar
weer samen bij elkaar…

***

De crisis wordt meer zichtbaar… De crisis wordt nu voelbaar
De crisis is nu overal een feit
De boodschap moet verteld: We hebben minder geld
Het komt nu aan op FLEXIBILITEIT

Benutten van talenten, voldoen aan ieders wensen, we zullen opstaan en weer doorgaan
En voor Ontmoeting en…. Ontspanning blijven staan
Wordt dat veel stress misschien?
Enfin, we zullen zien…

***

Wat brengt ons komend jaar … weer samen met elkaar?
We gaan toch wel voor CREATIVITEIT?
Want samen staan we sterk… in de opbouw van ons werk
Laten we gaan voor POSITIVITEIT

Dus laten we hier samen, opgewekt beamen: we zullen opstaan en weer doorgaan
Vertrouwend in elkaar…. Voor onze klussen blijven staan
Want een opgewekt gemoed
Dat geeft een ieder moed

We zien de toekomst hier met vertrouwen tegemoet (2x)
Toch?